نامه مکرون حاکی از آن بود که وی “همزیستی” با NFP را که در آن رئیس جمهور به حزبی متفاوت از دولت حاکم تعلق دارد، نمی پذیرد. NFP یک برنامه مالیاتی و هزینه های هنگفت را دنبال می کند که کاملاً با سیاست های زنجیره تامین حامی تجارت رئیس جمهور در تضاد است.
NFP که به سرعت پس از اعلام انتخابات زودهنگام ماکرون در ماه گذشته شکل گرفت، یک گروه متنوع از حزب چپ رادیکال ملانشون، La France Incontroversy، گروه کوچکی از کمونیست ها و سوسیالیست ها و سبزهای معتدل تر است.
این اتحاد میخواهد اصلاحات بازنشستگی غیرمحبوب ماکرون را که سن بازنشستگی را به 64 سال افزایش داد، حداقل دستمزد را افزایش داد و مالیات بر ثروت را که رئیسجمهور پس از روی کار آمدن آن را لغو کرد، بازگرداند.
و در حالی که ماکرون چپ ها را نادیده می گیرد، برخی از اعضای گروه ماکرون در عوض از یک پیمان با جمهوری خواهان محافظه کار که حدود 45 کرسی دارند دفاع می کنند – مانوری که باعث ایجاد اختلاف در اردوگاه رئیس جمهور شده است.
دو سال پیش، ماکرون که محبوبیتش در حال کاهش بود، برای دومین بار پیروز شد، اگرچه بسیاری دست به دامان خود شدند و به او رای دادند تا مارین لوپن را دوباره از قدرت دور نگه دارد.
محبوبیت او تنها پس از عملکرد ضعیف او در انتخابات ماه گذشته اروپا کاهش یافته است. بسته به نظرسنجی، از آن زمان بین پنج تا هفت درصد از دست داده و در مجموع بین 26 تا 28 درصد کاهش یافته است.
آلن دوهامل، نویسنده کتاب اخیر درباره رئیس جمهور فرانسه، می گوید که نپذیرفتن مکرون از سوی ملت فراتر از سیاست است و «بعد شخصی» دارد.
او می گوید که شخصیت او فرانسوی ها را عصبانی می کند. نامزدهای حزب او دیگر از چهره او در پوسترهای انتخاباتی استفاده نمی کنند. او گفت که اقدام مکرون برای انحلال پارلمان به طور گسترده به عنوان “واکنشی به غرور زخمی، درس عبرتی برای مردمی که رای بدی دادند” تلقی می شود.
مکرون تاکنون از اختیارات ریاست جمهوری خود برای حفظ دولت فعلی استفاده کرده است. بنابراین او علیرغم پیشنهاد او برای استعفا در حالی که مذاکرات بین طرفین ادامه دارد، نخست وزیر گابریل عطال را در سمت خود نگه داشت. این حرکت از هر دو سمت چپ و راست به چالش کشیده شد.
قانون اساسی به او اختیار انتخاب نخست وزیر را می دهد، اما نحوه و زمان آن را مشخص نمی کند. روسای جمهور معمولاً برای تشکیل دولت به حزبی که بیشترین نماینده را دارد متکی هستند.
مکرون پیشنهاد کرد که هم راست افراطی و هم چپ افراطی باید از اکثریت حکومتی کنار گذاشته شوند و از دیگر احزاب سیاسی خواست تا برخی «اصول اصلی» را بر اساس «ارزشهای شفاف و مشترک جمهوریخواه» برای برآورده کردن اولویتهای رایدهندگان ایجاد کنند. به حساب آوردن.
او استدلال کرد که پیام واقعی انتخابات این بود که مردم فرانسه به شدت ایده تشکیل دولتی به رهبری حزب لوپن را رد کردند.
اگرچه RN بیشترین آرا را در دور اول در 30 ژوئن به دست آورد، اما با 143 نماینده تنها سومین حزب بزرگ در مجلس جدید خواهد بود. برخی اشاره می کنند که RN 10 میلیون رای دریافت کرد که بسیار بیشتر از 7 میلیون رای چپ یا 6.3 میلیون آنسامبل بود.
در حال بارگذاری است
زمانی که مکرون این انتخابات را آغاز کرد، هنوز سه سال از دوره دوم ریاست جمهوری خود باقی مانده بود. اینها اکثریت نسبی حزب او در پارلمان و اعتبار خود او را از بین برد و منجر به ایجاد کشوری شد که به سختی قابل اداره بود که بین افراطهای چپ، راست و مرکز تقسیم شده بود.
در همین حال، لوپن که قصد دارد پس از مرگ ماکرون برای ریاست جمهوری نامزد شود، می تواند عقب بنشیند و دیگران را به خاطر این اشتباهات سرزنش کند.
اطلاعات در مورد اخبار برتر در سراسر جهان را مستقیماً از خبرنگاران خارجی ما دریافت کنید. برای خبرنامه هفتگی What in the World در اینجا ثبت نام کنید..