ال نینو مسئول سیل هایی است که 150 هزار کشته و بی خانمان در جنوب برزیل برجای گذاشت.

مارسلو اشنایدر، محقق موسسه ملی هواشناسی (Inmet) گفت: گرم شدن کره زمین این پدیده ها را تشدید می کند و تأثیر بین چنین سیستم هایی را افزایش می دهد و آب و هوا را غیرقابل پیش بینی می کند.

قطعی برق

در پورتو آلگره، شهری با 1.3 میلیون نفر جمعیت، پس از عبور رودخانه گوایبا در سطوح بی‌سابقه، خیابان‌های مرکز شهر دچار سیل شد.

ساکنان با قفسه های خالی سوپرمارکت ها و پمپ بنزین های بسته مواجه شدند، در حالی که مغازه ها فروش آب معدنی را جیره بندی کردند. شهر از کامیون ها برای رساندن آب به بیمارستان ها و پناهگاه ها استفاده می کرد.

سیل همچنین خدمات آب و برق را تحت تاثیر قرار داده است و به گفته دفاع مدنی، در مجموع بیش از 1.4 میلیون نفر آسیب دیده اند.

بارگذاری

تقریباً نیم میلیون نفر در پایتخت و شهرهای اطراف بدون برق ماندند زیرا شرکت‌های برق به دلایل ایمنی برق مناطق سیل زده را قطع کردند. اپراتور شبکه ملی ONS گفت که پنج ایستگاه برق آبی و خطوط انتقال به دلیل باران شدید از کار افتاده اند.

فرودگاه این شهر که پیش بند آن زیر آب است، از روز جمعه تمامی پروازها را به حالت تعلیق درآورده است.

یک مقام ارشد دولتی گفت که شرکت نفت دولتی پتروبراس اعلام کرد که در انتقال گازوئیل از پالایشگاه کانواس در پورتو آلگره پایتخت که به شدت سیل شده است، با مشکل مواجه است، کمبود سوخت گزارش شده است.

رئیس جمهور لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا در تلویزیون دولتی گفت که میزان خسارت تا زمانی که آب فروکش نکند مشخص نخواهد شد. او قول کمک فدرال به ایالت را در شرایطی که بدترین فاجعه آب و هوایی در نظر گرفته می شود، داد.

اقتصاددانان JP Morgan پیش‌بینی کردند که تأثیر سیل بر اقتصاد برزیل کاهش متوسط ​​رشد تولید ناخالص داخلی و افزایش جزئی تورم است که عمدتاً به دلیل قیمت‌های بالاتر برنج است که عمدتاً در ریوگرانده دو سول تولید می‌شود. دولت گفت برزیل برای تثبیت بازار برنج وارد خواهد کرد.

بارگذاری

علاوه بر تخریب زیرساخت‌های حیاتی، باران‌های شدید و جاری شدن سیل مزارع غلات را زیر آب گذاشت و دام‌ها را تلف کرد، برداشت سویا را متوقف کرد و عملیات در چندین کارخانه بسته‌بندی گوشت را متوقف کرد.

اداره بندر ایالتی گفت که بندر ریو گراند، یک بندر عمده صادرات غلات، به طور عادی کار می کند. به گفته صادرکنندگان، با این حال، جاده‌های اصلی دسترسی غیرقابل عبور بودند و در تحویل غلات به بندر اختلال ایجاد می‌کردند، زیرا کامیون‌ها مجبور بودند مسیر وسیعی را طی کنند.